Tijdens De Grote Geheimen Van Pokéchar land Deel 2
Dit verhaal speelt zich af tijdens De Grote Geheimen Van Pokéchar land Deel 2
Terwijl Kevin, Aerocool en Phantomra vertrokken, ging de rest naar de kamer van Kefke.
Natuurlijk mocht niet iedereen binnen, gelukkig was er aan elke kamer een raam, zodat de dokters de patiënten konden zien, dus iedereen besloot om via het raam te kijken.
De groep zag Kefke aan verschillende machines liggen.
Iedereen keek een beetje verslagen en sip toen ze dit zagen.
Na een tijdje ging heel de groep weer naar buiten.
“Ik ga even beetje wandelen, zal mijn zinnen verzetten.” Zei Akka.
“Ik ga even wat vliegen op Pidgeot.” Zei Ward.
“Ja, ik ga even naar huis, beetje opruimen.” Zei Lin.
“Ik ga een beetje trainen met Agumon.” Zei Domi.
“Zal ik even mijn Gomamon ophalen, dan trainen we samen.” Zei MrDammann.
Domi knikte.
“Ik blijf wel even hier rondhangen en hou jullie op de hoogte hoe het met Max en Kefke gaat.” Zei Kenneth.
En zo spitse de groep op.
Domi, MrDammann en Agumon liepen langs het hoofdkantoor van Max, dat nog helemaal in puin lag.
Natuurlijk was er een team aan het werken om alles weer in orde te maken, maar door de grote explosie was het niet echt simpel.
Na een tijdje kwam het drietal aan bij het huis van MrDammann.
“Ik ben zo terug.” Zei MrDammann.
Daarna liep MrDammann zijn huis binnen.
“Gomamon waar ben je?” riep MrDammann.
“In de badkamer, maar laat de deur dicht.” Zei Gomamon.
“Waarom, heb je geen vacht.” lachte MrDammann en trok toch de deur open.
Toen de deur open ging keer MrDammann een hele golf water over hem heen.
De helft van de benedenverdieping stond nu vol water.
“GOMAMON!!” riep MrDammann.
“Ik zei toch laat de deur dicht.” Zei Gomamon.
“Ik vond het bad een beetje klein, dus heb ik de hele badkamer maar gevuld met water.” Zei Gomamon.
MrDammann zag rood van woede.
Hij stond op van de grond en ging Gomamon een paar klappen geven, natuurlijk liep Gomamon weg.
MrDammann rende achter hem aan, maar als snel schoof hij uit door al het water.
Hij vloog richting buitendeur en voor hij het wist lag hij voor de voeten van Domi op de stoep.
Gomamon kwam al lachend aan.
“Wat gebeurt er?” vroeg Domi.
“Gomamon gebruikt de hele badkamer als bad, meer niet.” Zei MrDammann terwijl hij boos keek naar Gomamon.
Toen Domi en Agumon dit hoorde begonnen ze beide te lachen.
MrDammann rolde met zijn ogen en stond recht.
“Laten we nu maar gaan trainer.” Zei MrDammann.
De andere knikte en samen gingen ze al lachend achter MrDammann aan.
John was ondertussen in het Pokécharpark ook een beetje bezig met de training van zijn gras pokémon
Lin was aangekomen in haar huis en was volop aan het opruimen , dat was haar manier om een beetje de zinnen te verzetten.
Ook Linoone en Purrloin hielpen met opruimen, al ging dat niet zo vlot.
“Linoone pak je even de veegborstel voor mij?” vroeg Lin.
Linoone ging naar de borstel maar kreeg een kopstoot van Purrloin, die dan ook de borstel pakte en naar Lin bracht.
“Oh bedankt Purrloin.” Zei Lin die niet gezien had wat er gebeurde.
Lin pakte een bloempotje op en liep richting de woonkamer.
“Wil 1 van jullie even die deur opendoen.” Vroeg Lin.
De twee liepen zo snel dat ze tegen Lin aanbotste.
Lin struikelde en de bloempot viel op de grond.
“Jongens!!” riep Lin.
De twee Pokémon keken een beetje sip naar de grond.
“Jullie zijn beide goede pokémon, in plaats van ruzie te maken zouden jullie vriendin moeten worden.” Zei Lin.
De pokémon knikte.
“Kom dan ruimen we dit allemaal samen op.” Zei Lin en wees naar de schreven en de modder op de grond.
Stilaan begon de avond de vallen.
Domi, MrDammann, Agumon en Gomamon keerde terug naar huis na een zware training.
Ook Lin kroop eens vroeg onder de wol.
Ward was ondertussen ook alweer thuis van zijn vliegtocht.
Kenneth was ondertussen nog steeds in het Pokécharziekenhuis en Akka nog steeds aan het wandelen.
Akka liep langs het water en vroeg zich af of dat alles zou goed komen met Max en Kefke.
Toen stopte Akka en keek naar de rivier, hij zag amper zichzelf erin omdat he zo donker was.
Daarna raapte Akka een steen op en gooide die in het water.
“Wat gebeurt hier toch allemaal.” Zei Akka zuchtend.
Plots toen de golfjes van de plons van de steen verdwenen waren keek Akka in het water en zag een zwarte schim achter hem.
Voor Akka zich kon omdraaien kreeg hij een klap op zijn hoofd en viel bewusteloos in het water.
Daarna verdween de schim snel en liep richting Pokécharziekenhuis.
Akka zonk ondertussen diep het water in.
Plots kwamen Oshawott en Octo uit hun pokébals.
Ze waren water pokémon en konden het water aanvoelen.
Toen zagen ze Akka bewusteloos zinken.
Snel grepen ze beide een arm en trokken hem naar boven.
Toen Akka eenmaal op land was werd hij niet wakker, Oshawott en Octo liepen weg en probeerde zo snel mogelijk iemand te vinden die hun kon helpen.
Begin van Tussen Deel 2 en Deel 3 van De Grote Geheimen Van Pokécharland.
Kevin en Phantomra waren ondertussen op weg naar de andere ingang van de grot.
“Phantomra kan het niet wat sneller.” Zei Kevin.
“Rustig, Aerocool is bij jou Pokémon alles komt in orde.” Zei Phantomra.
“Trouwens het word al donker, we kunnen beter wachten en morgen zoeken.” Zei Phantomra.
“Nee, we vinden ze vandaag wel, in de grot is het sowieso donker, dus dat maakt niet uit.” Zei Kevin.
“Wat jij wil.” Zei Phantomra.
Na een tijdje kwamen ze aan bij de andere ingang van de grot.
“Kijk daar een hoopje hout, we kunnen dat aansteken, zo weten we als we licht zien dat het de uitgang is.” Zei Kevin.
Phantomra knikte.
“Vulpix nu!” riep Kevin.
“Je vlammenwerper op dat hout.” Zei Kevin.
Vulpix deed zijn vlammenwerper en het hout begon te branden.
“Goed werk, keer terug.” Zei Kevin en riep Vulpix terug.
Daarna pakte Phantomra een blok hout ui het vuur.
“Dit gebruiken we dan wel als fakkel.” Zei Phantomra.
Kevin knikte en samen gingen ze de grot in.
Aerocool, Pikachu en Bulbasaur liepen ondertussen rond in de grot opzoek naar de uitgang.
Pikachu liep voorop.
Hij liet kleine vonkjes af, zodat konden zien in de grot, maar hij raakte langzaam uitgeput.
“Gaat het nog Pikachu?” vroeg Aerocool.
“Chuuu.” Zei Pikachu een beetje uitgeput.
Toen plots struikelde Pikachu en viel neer.
“Balba!” Riep de Bulbasaur van Kevin.
Aerocool stopte en knielde naast Pikachu.
“Geeft niet maatje, we vinden de weg zo ook wel.” Zei Aerocool.
Pikachu probeerde maar kreeg er geen vonkje meer uit.
Toen ze terug wilde vertrekken begin stilaan de staart van Pikachu licht te geven.
“Pikachu wat gebeurt er?” vroeg Aerocool.
“Pikapi?” zei Pikachu alsof hij het zelf niets wist.
“Wel voorlopig hebben we licht, maar als we hieruit komen vraag ik het wel aan een pokédokter.” Zei Aerocool.
Kevin en Phantomra hadden ondertussen ook de ondergrondse gangen bereikt waar Aerocool, Pikachu en Bulbasaur ergens liepen.
“Deze grot is hopeloos.” Zei Kevin.
“Dan mogen we blij zijn dat we zijn makers nog niet zijn tegen gekomen.” Zei Phantomra terwijl hij Kevin aankeek.
Plots werden Kevin zijn ogen groot.
“Misschien moet je die woorden maar even terugnemen.” Fluisterde Kevin.
“Waarom en waarom fluiter je.” Zei Phantomra die nog steeds naar Kevin keek.
“Sssssst kijk voor je.” Fluisterde Kevin weer.
Phantomra keek voor hem en zag een hele hoop slapende Sandrew en Sandslash.
“Oh dat zijn de makers van deze grot, normaal zijn Sandrew en Sandslash vriendelijke, maar deze zijn gekend voor hun boze karakter.” Fluisterde Phantomra.
“En aan de andere kant van deze grot, leven dan Onix en Steelix, met hetzelfde boze karakter, we mogen dus nog blij zijn dat we deze hebben.” Zei Phantomra.
“Laten we maar weggaan.” Zei Kevin.
Phantomra knikte.
Daarna draaide ze zich om, maar Kevin tikte per ongeluk tegen een steen.
Achter hun gingen alle ogen open en de Sandrew en Sandslash keken hun boos aan.
“Nu denk ik dat we best….. LOPEN!” riep Kevin.
Phantomra en Kevin liepen zo snel ze konden weg.
Maar al snel werden ze ingehaald door de pokémon.
Kevin en Phantomra kregen beide een duw, Kevin rolde een tunnel in langs de linker kant en Phantomra langs de rechter.
Aerocool, Pikachu en Bulbasaur liepen ondertussen ook nog steeds doelloos rond.
“Nooit geweten dat een grot zo ingewikkeld kon zijn.” Zei Aerocool.
Plots begon de grond te daveren.
“Oh oh.” Zei Aerocool.
En een paar seconden later schoot er een Onix uit de grond en een beetje verderop een Steelix.
“Jongens rennen!” riep Aerocool.
Aerocool, Bulbasaur en Pikachu, liepen zo snel ze konden.
Maar al snel stortte de vloer in, Aerocool en Pikachu sprongen nog net op het vaste stuk van de grond maar Bulbasaur viel naar benden.
“Bulbasaur!” Riep Aerocool.
“Pikaaaaaa!” Riep Pikachu.
Ondertussen was Kevin een heel eind naar benden gerold en was eindelijk tot stilstand gekomen.
Zijn armen en benden waren een beetje geschaafd, maar voor de rest was hij in orde.
Toen Kevin en Phantomra vielen waren ze natuurlijk de fakkel kwijtgeraakt.
“Ik zie hier helemaal niks.” Zei Kevin boos.
“Shinx nu!” riep Kevin.
“Probeer kleine vonkjes om ons pad te verlichten.” Zei Kevin.
Shinx knikte en samen gingen ze op pad.
Ondertussen was aan de andere kant Phantomra ook tot stilstand gekomen, maar hij moest alweer snel verder want de Sandrew en Sandslash hadden besloten hem te volgen.
Phantomra liep niet echt snel omdat hij niets kon zien, maar deed toch zijn best.
Plots hoorde hij iets vliegen.
Hij probeerde te zien wat het was en zag uiteindelijk ook een Crobat.
“Dat moet die van Aerocool zijn, opzoek naar de uitgang.” Zei Phantomra.
“Ben jij de Crobat van Aerocool?” Vroeg Phantomra.
De Crobat knikte, Phantomra keek goed en zag dat hij knikte.
“Gelukkig, kun jij me naar de uitgang brengen?” vroeg Phantomra.
De Crobat knikte en vloog weg, Phantomra liep er snel achter en probeerde hem te volgen.
Ondertussen lag Bulbasaur op de grond, hij stond recht en liep zachtjes verder, maar hij had zijn poot bezeerd.
Plots voelde Bulbasaur de grond weer trillen.
Niet veel later stond achter hem die Onix weer.
Bulbasaur liep zo snel hij kon weg, maar door de bezeerde poot lukte dat niet echt goed.
Bulbasaur keek achter hem en zag dat de Onix kortbij was, toen hij terug voor hem keek moest hij stoppen want er stond een muur voor hem, Bulbasaur kon geen kant meer op.
Boven hem kwamen er kleine stukjes maanlicht door de spleetjes in de stenen, waardoor hij Onix nog beter zag.
De Onix stond klaar om aan te vallen.
Bulbasaur maakte zich klaar, maar wist nu al dat hij niet veel kon doen, zijn poot deed pijn en hij was zwak van de hele tocht door de grot.
Net toen Onix de tackle wou doen werd hij geraakt door een vlammenwerper.
Bulbasaur keek achter Onix en daar stond Kevin met Vulpix, Growlithe en Shinx.
“Laat Bulbasaur met rust!” Riep Kevin.
Bulbasaur kreeg een lach op zijn gezicht, en zelfs een paar tranen van geluk.
De Onix draaide zich om.
“Vulpux, Growlithe snelle aanval.” Zei Kevin.
De Vulpix en Growlithe deden hun aanvallen en Onix werd geraakt.
Vulpix en Growlithe stonden nu naast Bulbasaur.
Na de aanvallen dook de Onix weer in de grond.
Daardoor barste de grond onder Kevin en Shinx.
Al snel vielen Kevin en Shinx naar beneden.
“Balbaaaa!” Riep Bulbasaur en greep Kevin en Shinx met zijn roede.
Daarna hielpen Vulpix en Growlithe met trekken, en konden zo Kevin en Shinx helpen.
Toen Kevin boven was sprong Bulbasaur in zijn armen.
“Ik dacht even dat ik je kwijt was maatje.” Zei Kevin.
“Maar je weet dat ik je altijd zal komen helpen als je in nood bent, net zoals jij dat altijd voor mij zal doen.” Zei Kevin terwijl er een traan over zijn wang rolde.
Daarna wreef hij snel de traan weg en lachte.
“Maar nu heb ik je weer, kom we zoeken de andere.” Zei Kevin.
“En ik zal je wel dragen, want die poot ziet er niet goed uit.” Zei Kevin
Daarna ging Kevin met al zijn Pokémon veder door de grot.
Zijn Shinx liep weer voorop en maakte door de vonkjes licht.
Pikachu en Aerocool werden ondertussen nog steeds door een Steelix gevolgd.
Plots kwamen ze ook aan het einde van die gang.
Aerocool keek naar boven en zaag daar het maanlicht.
“Oh nee, de uitgang is daar maar we kunnen niet omhoog.” Zei Aerocool.
Maar Pikachu sprong voor Aerocool.
“Pikachu je maakt geen schijn van kans.”zei Aerocool.
“Pika pi!” Riep Pikachu en bleef staan.
“Als jij erin geloof ik er ook in!” Riep Aerocool.
“Ok Pikachu je volt tackle!” Riep Aerocool.
Pikachu liep snel richting Steelix en sprong omhoog, maar Steelix gebruikte zijn staart om Pikachu weg te slaan.
Pikachu vloog met een klap tegen de muur en viel neer.
“Pikachu!” riep Aerocool en snelde naar hem toe.
“Mooie poging Pikachu, je hebt je best gedaan.” Zei Aerocool terwijl hij de zwakke Pikachu aaide.
Maar de Steelix stond alweer klaar om aan te vallen.
Aerocool pakte Pikachu in zijn armen en draaide zijn rug naar Steelix.
“Ik bescherm je wel Pikachu.” Zei Aerocool.
De Steelix riep luid en Aerocool wachtte tot ook hij een stevige klap zou krijgen.
Maar dat gebeurde niet, toen hij achter zich keek zag hij daar zijn Crobat en een Pidove.
“Pidove vleugelaanval!” riep Phantomra.
“Phantomra perfecte timing!” riep Aerocool.
“Crobat doe ook je vleugelaanval.” Zei Aerocool.
De Crobat en Pidove deden hun aanvallen.
Maar Steelix gaf niet snel op en sloeg ze na de aanvallen beide neer met zijn staart.
Gelukkig waren ze niet erg gewond en vlogen ook meteen weer de lucht in.
“Crobat doe je verwar straal!” Riep Aerocool.
Crobat zijn verwarstraal werkte en Steelix dook weer de grond in.
Aerocool wandelde met Pikachu in zijn armen naar Phantomra.
“Goed werk Crobat, super gedaan!” Zei Aerocool.
De Crobat was trots.
“Zoals ik al zei perfecte timing Phantomra.” Zei Aerocool.
“Ja Crobat bracht me naar de uitgang en jij bleek hier ook te zijn dus.” Zei Phantomra.
“Mooie Pidove trouwens.” Zei Aerocool.
“Wel ik heb eigenlijk nooit vertelt dat ik aan vakantie toe was na de redding van Jodyza, dus daarom ben ik zonder iemand te verwittigen op vakantie vertrokken en daar heb ik dan ook mijn Pidove gevangen.” Zei Phantomra.
“Oh ok, dat verklaart de lange afwezigheid.” Zei Aerocool.
“Heb jij Kevin al gezien en waar is Bulbasaur?” Vroeg Phantomra.
“Kevin was toch bij jou, en Bulbasaur is door die Onix in een diepe gang gevallen.” Zei Aerocool.
“Oh das niet best, want ik ben Kevin verloren toen de Sandrew achter ons aanzaten.” Zei Phantomra.
“Geen nood jongens hier zijn we dan.” Zei Kevin die een beetje verderop stond met al zijn Pokémon en ook alles gehoord had.
“Gelukkig zijn jij en Bulbasaur in orde.” Zei Aerocool terwijl hij naar Kevin stapte.
Kevin en Aerocool zette Pikachu en Bulbasaur neer.
Daarna gaf Aerocool, Kevin een high five.
Ook Pikachu en Bulbasaur waren blij om elkaar te zien.
“Allemaal goed en wel maar hoe geraken we hier uit?” zei Phantomra.
“Als Bulbasaur zijn roede doet en Crobat en Pidove ons 1 per 1 helpen, geraken we wel boven.” Zei Kevin.
“Goed plan.” Zei Aerocool.
“Eerst even mijn andere pokémon terugroepen.” Zei Kevin.
“Vulpix, Growlithe en Shinx keer terug.” Zei Kevin en deed e Pokémon terug in hun pokébals.
“Bulbasaur doe voorzichtig met je poot en probeer je roede te doen om die rand vast te grijpen daarboven.” Zei Kevin.
Bulbasaur knikte en deed zijn roede.
“Ok Phantomra ga maar.” Zei Kevin.
Phantomra knikte en pakte de roede vast.
“Crobat help hem naar omhoog.” Zei Aerocool.
“Jij ook Pidove.” Zei Phantomra.
“Crobat en Pidove pakte Phantomra vast en vlogen hem naar boven, terwijl Phantomra zorgde voor stabiliteit door de roede vast te houden.
“Nu jij Aerocool, samen met Pikachu.” Zei Kevin.
Aerocool knikte en werd samen met Pikachu ook door Crobat en Pidove naar boven geheist.
Plots hoorde Kevin een geluid uit de tunnel komen.
Toen hij goed keek zag hij dat daar alle Sandrew en Sandslash kwamen aangelopen.
“Bulbasaur je moet naar boven.” Zei Kevin.
Maar de Bulbasaur knikte nee en trok ondertussen zijn roede weer naar beneden, daarna ging hij in aanvalspositie staan.
“Ja bent te zwak om te vechten.” Zei Kevin.
Daarna tilde Kevin, Bulbasaur op en gaf hem aan Pidove en Crobat.
Bulbasaur stribbelde heftig tegen, maar werd uiteindelijk naar boven gedragen.
Aerocool en Phantomra zagen alles gebeuren.
“Wat doet Kevin nu, zonder die roede geraakt hij toch niet boven.” Zei Aerocool.
Natuurlijk konden Aerocool en Phantomra alle Sandrew en Sandslash nog niet zien.
Bulbasaur was ondertussen boven en keek bezorgd naar beneden.
Kevin zag de pokémon dichter komen.
Toen ook Aerocool en Phantomra dit zagen schoten ze in actie.
“Crobat je windvlaag, blaas ze allemaal weg!” riep Aerocool.
“Jij ook Pidove!” riep Phantomra.
Crobat en Pidove deden hun best om alle Sandrew en Sandslash op afstand te houden, maar ze hielden dit niet lang vol.
Toen gebruikte Bulbasaur zijn roede en greep Kevin zijn armen.
Aerocool en Phantomra trokken voorzichtig aan de roede en kregen zo Kevin gelukkig uit de grot.
Daarna riepen Aerocool en Phantomra snel Pidove en Crobat terug.
Toen vielen ze allemaal uitgeput neer.
“Dat was op het nippertje.” Zei Aerocool.
Bulbasaur gebruikte zijn roede om Kevin vast te pakken en een dikke knuffel te geven.
“Je weet dat ik alles zou doen voor je he.” Zei Kevin.
“Ik wil naar mijn bed.” Zei Phantomra.
“Ja het is 3uur in de nacht laten we snel terug naar pokécharstad gaan.” Zei Kevin.
Daarna pakte Kevin zijn Bulbasaur op en sprong Pikachu op de schouder van Aerocool.
“Goed dat jij Bulbasaur hebt gevonden, ik voelde me zo schuldig toen ik hem kwijtraakte.” Zei Aerocool.
“Geeft niet maat, jij kon moeilijk tegen een Onix beginnen vechten.” Zei Kevin.
“Toen ik Bulbasaur vond in die grot met die Onix voor hem, had hij dezelfde bange blik dan toen ik hem voor het eerst zag.” Zei Kevin.
“Vertelt nu eens eindelijk zonder onderbrekingen hoe je hem hebt gevonden.” Zei Aerocool.
“Met de nadruk op zonder onderbrekingen.” Zei Aerocool en keek Phantomra aan.
“Ik ben te moe voor onderbrekingen.” Zei Phantomra.
“Ok, ik zal het vertellen.” Zei Kevin.
“Dat was een drietal jaar geleden.” Zei Kevin.
“Ik liep door het bos en het was echt wel heel warm.” Vertelde Kevin.
“We hadden al in weken geen drupje regen gehad, in de stad waar ik vandaan kwam.” Vertelde Kevin.
“Zelfs onder de bomen was het warm, ik liep daar dus in dat boos en rook brand.” Zei Kevin.
“Ik keek achter mij en zag dat er inderdaad een paar bomen in brand stonden.” Zei Kevin.
“Dus ik rende zo snel ik kon vooruit” zei Kevin.
“Natuurlijk haalde de brand mij snel in, maar toch liep ik verder.” Zei Kevin.
“Rondom mij zag ik allemaal Pokémon het bos uitlopen.” Vertelde Kevin.
“Maar toen plots hoorde ik een pokémon roepen.” Zei Kevin.
“Ik stopte met lopen en keek in het rond, en aan mijn rechterkant tussen de vlammen zat een kleine Bulbasaur.” Zei Kevin.
“Nog helemaal niet zo oud en waarschijnlijk door de paniek zijn moeder kwijtgeraakt.” Zei Kevin.
“Hij had zo’n bange blik in de ogen, ik twijfelde geen minuut en rende naar Bulbasaur toe.” Zei Kevin.
"Toen hij mij zag keek hij eerst nog banger, maar toen zag hij dat ik hem wilde helpen." zei Kevin
“Ik pakte hem op en rende met mijn laatste energie naar he Pokécenter, waar ik dan eenmaal binnen ook in elkaar zakte en bewusteloos op de grond viel.” Vertelde Kevin.
“Toen ik wakker werd, lag Bulbasaur onderaan mijn bed en week geen minuut van mijn zijde.” Zei Kevin.
“Na ons herstel ving ik hem met een Pokébal, waar hij dan ook onmiddellijk weer uitkwam, hij heeft er een hekel aan om in dichte ruimtes te zitten, door die brand.” Zei Kevin.
“En sinds die dag zijn we beste vrienden.” Zei Kevin.
“Wauw das echt mooi, dat verhaal.” Zei Aerocool.
“Ja inderdaad.” Zei Phantomra.
Ondertussen kwamen ze weer aan in Pokécharstad.
“Ok welterusten allemaal.” Zei Phantomra.
“Jij ook en bedankt voor de goede samenwerking.” Zei Kevin
“En de redding.” Zei Aerocool.
“Ok ik ga nog even bij Kefke kijken, en mijn Bulbasaur laten nakijken, daarna ga ik ook naar huis.” Zei Kevin.
“Ok goed tot morgen, want ik breng Pikachu morgen wel naar Pokécharziekenhuis voor een controle, want zijn staart geeft licht.” Zei Aerocool.
Daarna gingen Aerocool en Pikachu richting hun huis.
Kevin wandelde met Bulbasaur in zijn armen richting Pokécharziekenhuis.
Toen hij daar aan kwam ging hij naar binnen en gaf zijn Bulbasaur aan een Pokédokter.
“Hij heeft last van zijn poot, ik ga ondertussen even bij Kefke kijken, als je me nodig hebt vind je me daar.” Zei Kevin.
Kevin zag Kenneth slapen op een bankje en maakte hem wakker.
“Ga maar naar huis Kenneth, ik blijf hier nu wel, mijn Bulbasaur is hier toch voor controle.” Zei Kevin
Kenneth knikte en ging meteen naar buiten richting zijn huis.
Daarna ging Kevin naar de kamer van Kefke.
Hij stapte binnen en stond naast de rand van Kefke zijn bed.
“Alles komt goed maat.” Zei Kevin.
“Je bent hier in goede handen, zodat we snel weer een dubbel gevechtje kunnen doen.” Zei Kevin zachtjes.
Maar plots hoorde hij geluid uit de kamer van Max komen die in dezelfde gang was.
Kevin liep naar buiten en rende naar de kamer van Max.
Daar stond aan het bed van Max een persoon.
“Hey wat doe je!” riep Kevin.
De persoon keek niet om en gooide een rook bommetje op de grond.
Daarna liep hij Kevin omver en rende snel richting de uitgang.
Kevin zette eerst het raam open van de kamer van Max en rende dan snel achter de persoon aan.
Onderweg zag hij een dokter.
“Snel noodgeval in de kamer van Max.” zei Kevin terwijl hij verder liep.
De dokters haastte zich naar de kamer van Max.
Ze gaven Max een maskertje met zuurstof.
Max was helemaal van de kaart en wist niet wat er gebeurde.
Kevin was ondertussen buiten en keek in het rond, hij zag de persoon nergens meer.
Maar Kevin wist niet dat hij bespied werd door die persoon vanuit de struiken.
“Jij bent de volgende.” Zei de persoon zachtjes.
Kevin keek nog eens goed en ging dan terug naar binnen.
Ondertussen was Kenneth bijna thuis, toen hij in de verte Oshawott en Octo zag.
De band tussen Kevin en Bulbasaur en de band tussen Pikachu en Aerocool is weer sterker geworden.
Wat zullen ze volgende keer weer meemaken.
En zullen Oshawott en Octo kunnen duidelijk maken dat er wat fout is met Akka.
En zal Kevin veilig blijven of zal de mysterieuze persoon ook hem te grazen nemen.
En hoe zit het met de staart van Pikachu
Lees het allemaal in De Grote Geheimen Van Pokéchar land Deel 3!!