Tijdens en Tussen De Grote Geheimen Van Pokéchar land Deel 9
Dit verhaal speelt zich een stuk af tijdens De Grote Geheimen Van Pokéchar land Deel 9 en een stuk tussen Deel 9 en Deel 10 van De Grote Geheimen Van Pokéchar land
Lin kwam aan in het huis van Kevin en liep naarbinnen.
“Kevin, Kevin?” riep Lin.
“Hmmmm das vreemd.” Zei Lin.
“Ik zou bijna zweren dat het de Bulbasaur en Pikachu van Kevin en Aerocool waren.” Zei Lin.
Daarna liep ze door elke kamer opzoek naar Kevin zijn gsm.
“Ja die laat Kevin natuurlijk niet achter, misschien Aerocool wel.” Zei Lin en liep weer uit het huis van Kevin.
Niet veel later kwam Lin aan in het huis van Aerocool.
“Als ik Aerocool was, waar zou ik dan mijn gsm leggen.” Zei Lin tegen zichzelf.
“Oh dit word zoekwerk en ik heb echt wel niet veel tijd.” Zuchtte Lin.
“Ik heb een beter idee.” Zei Lin.
“Linoone, Purrloin nu!” riep ze en smeet haar Pokébals.
Daaruit kwamen Linoone en Purrloin.
“Jongens zoek in elke kamer naar de gsm van Aerocool.” Zei Lin.
Ondertussen waren Jodyza, Phantomra en Seviper ook druk bezig met in de andere huizen ook de andere gsm’s te zoeken.
Joydza was druk bezig in het huis van Ward.
Hij liep de woonkamer uit.
“Ok geen gsm in de woonkamer.” Zei Jodyza.
Toen liep hij richting de keuken.
“Hier ook niet.” Zei Jodyza.
Toen hij uiteindelijk bij de slaapkamer kwam zag hij de gsm van Ward liggen.
“Yes!” riep Jodyza en pakte de gsm.
Daarna liep Jodyza weer naar buiten en liep toen richting het huis van Kenneth.
Seviper en Snivy waren al redelijk bekend in het huis van Robin en hadden dus voorgesteld om de gsm van Robin te zoeken.
Seviper en Snivy stonden voor de deur.
Seviper pakte de deurknop vast en de deur viel om recht op Seviper.
Snivy lachte heel luid.
“Snivy als je uitgelachen bent een beetje hulp, ik had me moeten herinneren dat ik de deur niet vast had gemaakt.” Zei Seviper droog.
Snivy gebruikte de roede en deed de deur van Seviper maar lachte nog steeds.
Daarna liepen ze naar binnen, al snel zagen ze de gsm op de grond liggen.
“Die moet Robin vast laten vallen hebben toen hij het bewustzijn verloor.” Zei Seviper.
Snivy knikte.
Seviper raapte de gsm op en daarna gingen hij en Snivy weer naar buiten.
“Ok nu richting het huis van MrDammann.” Zei Seviper.
Phantomra was ondertussen aangekomen aan het huis van Domi.
“Ok volgens Lin moest ik oppassen voor Agumon.” Zei Phantomra.
“Want hij zou misschien kunnen denken dat ik een handlanger ben van de mysterieuze man.” Zei Phantomra.
“Waarschijnlijk heeft ze licht overdreven.” Zei Phantomra en opende de voordeur.
Toen de deur openging vloog er een vuurbal langs Phantomra zijn hoofd.
“Of ze heeft helemaal niet overdreven.” Zei Phantomra.
“Hier komt nog 1!” riep Agumon.
“Stop!” Riep Phantomra.
Agumon stopte.
“Ik ben een vriend van Domi.”zei Phantomra.
“Bewijs het.” Zei Agumon kort.
Phantomra haalde uit zijn portefeuille het Pokécharlid pasje.
Elk lid van Pokéchar had zo’n pasje met daarop zijn eigen foto plus een foto van de Pokémon die hij heeft.
Agumon keek van het pasje weer naar Phantomra.
Daarna gaf Agumon plots een heel dikke knuffel aan Phantomra.
Phantomra keek een beetje raar toen Agumon knuffelde.
Daarna liet Agumon hem los.
“Wat leuk eindelijk eens gezelschap.” Zei Agumon.
“Ik blijf niet hoor, om Max te redden hebben we elk lid zijn gsm nodig.” Zei Phantomra.
“Oh daar kan ik je wel aan helpen.” Zei Agumon.
Daarna liep Agumon even weg en kwam na een vijftal minuten terug met de gsm van Domi.
“Bedankt.” Zei Phantomra en wou weer weg gaan toen Agumon zijn arm greep.
“Alles komt goed met Domi toch?” vroeg Agumon met tranen in de ogen.
Phantomra wist dat Domi zijn toestand was achteruit gegaan.
“Euhm ja hoor, hij word snel weer beter.” Zei Phantomra en liep toen snel weg.
Agumon kreeg een zeer klein lachje op zijn gezicht en ging toen weer naar binnen.
Nadat Kevin, Bulbasaur en Ivysaur het nieuws hadden gehoord over de uitlagen van de test en over de mysterie man hadden ze besloten om eerst verder te trainen.
Hun trainingplek was kortbij het gebied waar alle woningen van Pokéchar waren.
“Ok, laten we beginnen.” Zei Ivysaur.
“De bloemendans werkt een beetje zoals mesblad, alleen sierlijker.” Zei Ivysaur.
Kevin en Bulbasaur luisterde aandachtig.
“Je bereid je dus voor op een mesblad aanval en dan voeg je er een extraatje aan toe via de bult op je rug.” Zei Ivysaur.
“Ik gebruik mijn bloem voor dat extraatje, maar jullie moeten dus je bult gebruiken.” Zei Ivysaur.
Kevin en Bulbasaur knikte.
Kevin concentreerde zich op mesblad en daarna op zijn bult.
Maar al snel deed Kevin gewoon een mesblad.
“Zou een wonder zijn moest het eens vanzelf gaan.” Zei Kevin droog.
Maar toen plots deed Bulbasaur hetzelfde alleen lukte bij hem de bloemendans wel.
Kevin zijn ogen werden groot.
“Wauw!” riep Kevin
“Super!” zei Kevin blij.
“Goed gedaan Bulbasaur!” zei Ivysaur.
“Ik heb dan ook de best trainer.” Zei Bulbasaur en keek naar Kevin.
“Door jou ben ik nog steeds een Bulbasaur en wel een hele sterke.” Zei Bulbasaur.
Kevin was ontroerd toen hij dit hoorde.
“Thanks Bulbasaur das lief.” Zei Kevin.
“Ok nu jij ook, je kan het!” zei Bulbasaur.
Kevin focuste zich op mesblad en daarna op zijn bult en deed plots een heel mooie en krachtige bloemen dans.
“Yes!” riep Kevin.
Daarna liep hij naar Bulbasaur en gebruikte zijn roede voor een high five.
“Goed zo, jullie zijn de sterkste Bulbasaurs ooit, veel Ivysaurs kunnen nog wat leren van jullie.” Zei Ivysaur.
Kevin en Bulbasaur lachte, maar plots hoorde Kevin stemmen.
Kevin liep naar de stuiken en had vanaf daar zicht op de weg met huizen.
Bulbasaur en Ivysaur volgde hem.
Daar liep Lin met Purrloin en Linoone.
“We hebben nu gelukkig de gsm van Aerocool gevonden, nu die van Kevin nog.” Zei Lin en keek naar haar Pokémon.
“Maar ik heb daarstraks al gezocht en niet gevonden, maar als die gsm van Aerocool hier is dan gok ik die van Kevin ook wel.” Zei Lin.
“Eigenlijk hoop ik het wel, want als de mysterieuze man net die nummer belt weten we nooit waar Max is.” Zei Lin.
“Maar aangezien beide gsm onbereikbaar waren, moeten die eigenlijk wel gewoon hier liggen, anders zouden Kevin en Aerocool wel opnemen.” Zei Lin en keek daarna weer naar de weg.
Kevin die in de struiken zat en alles hoorde klopte met zijn roede op zijn voorhoofd.
“Wat is er Kevin.” Zei Bulbasaur.
“Toen we vertrokken naar het magische bos, heb ik die gsm in mijn bureau gestoken.” Zei Kevin.
“Das goed toch, Lin vind hem daar wel.” Zei Bulbasaur.
“De lade is op slot en de sleutel licht onder mijn bed.” Zei Kevin.
Daarna klopte ook Bulbasaur met zijn roede op zijn hoofd.
“Dan moeten we Lin maar helpen.” Zei Ivysaur.
“Ja, ik en Bulbasaur gaan achter haar aan, zoek jij ondertussen Pikachu, Aerocool en Raichu, want die weten nog steeds niet dat John de mysterieuze man is.” Zei Kevin.
“En als we Lin hebben geholpen moeten we eigenlijk snel weer terug naar het magische bos.” Zei Kevin.
Ivysaur knikte en liep weg, daarna slopen Kevin en Bulbasaur stilletjes Lin achterna.
Ondertussen in Pokécharziekenhuis begon het stilaan beter te gaan met Kefke, Ward en Robin.
Ze waren allemaal wakker en als ze nog wat zouden uitrusten zouden ze snel naar huis mogen.
Ook Keffie en de andere agenten waren aan de beter hand.
Kenneth sliep, maar zou na een lange rustpauze er ook weer tegenaan kunnen.
Maar niet iedereen was er even goed aan toe, zo lagen MrDammann, Domi en Akka nog steeds in coma.
Phantomra en Jodyza hadden de gsm die zei moesten verzamelen opgehaald.
Phantomra had de gsms van Domi en Akka.
Terwijl Jodyza die van Ward en Kenneth had.
Samen stonden Jodyza en Phantomra nu op de afgesproken plaats.
“Ok ik hoop dat er niets gebeurt met de andere.” Zei Jodyza.
“We hebben iedereen 2 uur gegeven, als ze dan niet terug zijn gaan we ze zoeken.” Zei Phantomra.
Maar Phantomra en Jodyza wisten niet dat Seviper en Lin gewoon nog niet klaar waren.
Zo waren Seviper en Snivy aangekomen bij het huis van MrDammann.
“Ok ik moest net zoals Phantomra oppassen voor de Digimon van MrDammann aangezien die mij nog niet kent.” Zei Seviper terwijl hij naar zijn Snivy keek.
Seviper raakte de deurknop aan en draaide die om.
Maar voor hij de deur opendeed hoorde hij plots iets.
“Woef woef, grrrrr.” Klonk het langs de andere kant.
“Oh oh, heeft MrDammann ook een hond.” Zei Seviper.
“Snivy hou je klaar voor je roede aanval te doen.” Zei Seviper.
Snivy stond klaar en Seviper trok de deur open.
“Stop stop!!” riep de stem.
Seviper keek en zag daar Gomamon staan.
“Jij moet de Digimon zijn?” zei Seviper.
“Ja ik probeerde het huis te bewaken, en dat probeer ik eerst zonder aan te vallen.” Zei Gomamon.
“Maar euhm wie ben jij.” Zei Gomamon een beetje achterdochtig.
“Ik ben Seviper een vriend van MrDammann.” Zei Seviper en toonde zijn pasje.
“Oh dan is het goed.” Zei Gomamon.
“Komt alles goed met hem.” Zei Gomamon.
“Wel voor het ogenblik is er niet veel verbetering, maar hij komt er wel bovenop.” Zei Seviper met een lachje.
“Ok dan is het goed en wat brengt je hier?” zei Gomamon.
“Ik heb de gsm nodig van MrDammann zo kunnen we Max helpen.” Zei Seviper.
Gomamon keek hem vragend aan.
“Lang verhaal, geen tijd.” Zei Seviper.
Gomamon knikte en nam de gsm.
“Bedankt.” Zei Seviper en ging daarna weer weg gevolgd door zijn Snivy.
“Graag gedaan.” Zei Gomamon.
“Ik hoop dat het snel beter gaat met MrDammann.” Zei Gomamon een beetje sip.
Daarna zwaaide Gomamon naar Seviper en Snivy en ging daarna weer naar binnen.
Lin, Purrloin en Linoone waren aangekomen aan het huis van Kevin, en werden zonder het te weten gevolgd door Kevin en Bulbasaur.
“Ik hoop dat ze een beetje voorzichtig zoekt in mijn huis, ik haat rommel.” Zei Kevin droog.
“Iedereen zoekt gsms om Max te helpen, je bent een Pokémon en jij denkt aan rommel.” Zei Bulbasaur.
“Sorry je hebt gelijk.” Zei Kevin met een klein lachje.
Lin en haar Pokémon waren ondertussen binnen.
“Ok nu wij nog.” Zei Kevin en sloop zachtjes binnen gevolgd door Bulbasaur.
Eenmaal binnen zag hij Lin en de Pokémon zoeken.
“Ok, we moeten eerst snel die bureaulade open maken alvorens Lin daar zoek.” Fluisterde Kevin.
Bulbasaur knikte.
Kevin en Bulbasaur liepen zachtjes de slaapkamer binnen terwijl Lin en haar Pokémon de woonkamer doorzochten.
Kevin probeerde onder het bed te kruipen om de sleutel te pakken.
“Dit was makkelijker zonder die bult.” Zei Kevin droog.
Plots hoorden ze Lin afgewandeld komen.
“Oh oh.” Zei Bulbasaur en gaf Kevin een duw.
Kevin vloog onder het bed.
“Auw!” riep Kevin.
Maar Bulbasaur kon geen kant op.
Bulbasaur keek in het rond en sprong snel op het nachtkastje en stond zo stil mogelijk.
Kevin keek van onder het bed en rolde met zijn ogen.
“Wat doe je.” Zei Kevin.
“Aangezien je zonder een duw niet onder het bed geraak, imiteer ik een beeldje, nu sssst.” Zei Bulbasaur en net toen kwam Lin, Linoone en Purrloin binnen.
Lin en haar Pokémon merkte gelukkig niet dat het een echte Bulbasaur was en gingen gewoon verder met zoeken.
“Niets hier, of wacht misschien onder het bed.” Zei Lin en wou haar net bukken.
Kevin zijn ogen werden groot toen hij dit hoorde en ook Bulbasaur begon te zweten.
Maar toen ging haar gsm af.
Lin kwam weer recht en pakte haar gsm.
“Hallo, mysterieuze man.” Zei Lin.
“Nee het is Seviper.” Zei Seviper.
“Je liet me schrikken.” Zei Lin.
“Ik sta hier bij de andere, we weren ongerust vandaar.”zei Seviper.
“Ik heb de gsm van Aerocool en zoek nu die van Kevin.” Zei Lin.
Kevin had ondertussen de sleutel gevonden en was aan het proberen om langs de andere kant onder het bed uit te geraken.
Hij gebruikte zijn roede en duwde het bed lichtjes omhoog en kroop er zachtjes onderuit.
Daarna liet hij ook het bed zachtjes weer vallen.
Lin, Linoone en Purrloin stonden allemaal met hun rug naar de deur.
Kevin sloop achter hun door en zwaaide met een grote lach naar Bulbasaur.
Daarna ging Kevin richting de kamer waar zijn bureau stond.
Bulbasaur wou boos kijken, maar kon niet want Lin, Linoone en Purrloin stonden vlak voor zijn neus.
“Ok is goed.” Zei Seviper.
“Tot snel.” Zei Lin en stopte haar gsm weer weg.
“Ok nu moeten we alleen nog naar die kamer waar Kevin zijn boeken bewaard en waar ook zijn bureau staat.” Zei Lin.
“Als daar zijn gsm niet ligt, dan is hij er niet.” Zuchtte Lin.
“Maar daar zoek ik wel alleen jongens, goed werk.” Zei Lin en riep Purrloin en Linoone terug.
Bulbasaur wist dat Kevin nog niet klaar zou zijn en wist dat hij iets moest doen.
Toen keek hij naar de klok en zag dat het net 4uur was.
Lin wou net de kamer uitlopen toen Bulbasaur geluid maakte.
“Bulbasaur…Bulbasaur…Bulbasaur…Bulbasaur.” Zei Bulbasaur.
Lin wandelde terug en keek naar de klok in de kamer en toen weer naar Bulbasaur.
“Oh kijk dat Bulbasaur beeldje is eigenlijk klok, wat leuk.” Zei Lin.
Ondertussen had Kevin de bureau lade van slot gedaan en zich verstopt achter de bureau.
Lin wandelde binnen en begon te zoeken.
Maar ze keek niet in de bureau.
“Hmmm hier is niets en ik vind het ook maar raar om in de bureau te kijken.” Zei Lin en draaide zich om.
Kevin gebruikte zijn roede en trok de lade uit de kast waardoor ze viel op de grond.
Daarna liet hij ook zijn roede plat op de grond vallen, anders zou Lin merken dat er wat bewoog.
Lin schrok en draaide zich om, ze stapte naar de lade en pakte de gsm.
“Yesss gevonden!” riep ze en maakte een sprongetje, maar de lande vlak op de roede van Kevin.
Kevin had pijn maar wou niet roepen en kreeg zelfs een rood hoofd.
Lin liep snel uit het huis en haastte zich naar de afgesproken plaats.
Toen Kevin de deur hoorde dicht gaan riep hij luid.
Bulbasaur kwam aangerend.
“Wat is er Kevin?” vroeg Bulbasaur.
“Ze stond op mijn roede.” Zei Kevin
“En ik kon niet roepen want dan zou ze mij horen.” Zei Kevin.
Bulbasaur begon hard te lachen.
“Grappig he.” Ze Kevin sarcastisch.
“Kom laten we snel Pikachu, Aerocool, Raichu en Ivysaur zoeken.” Zei Kevin.
Bulbasaur knikte en ze liepen samen het huis uit.
Raichu zocht ondertussen nog steeds naar een oplossing om Aerocool en Pikachu beter te maken.
Want die waren er redelijk slecht aan toe.
Raichu keek wanhopig naar Pikachu en Aerocool, toen hij plots het gevoel kreeg dat iemand achter hem stond.
Raichu draaide zich snel om, en voor hem stond Moon.
Raichu kende Moon niet en ging in aanvalspositie staan.
Hij zou kost wat kost Pikachu en Aerocool beschermen.
“Geen zorgen kleine vriend, ik wou gewoon even je verwonde vriendjes helpen.” Zei Moon met een lach.
Raichu stapte voorzichtig aan de kant.
Moon pakte uit haar tas een spray en sprayde die over Pikachu en Aerocool.
“Zo ze zullen nu wel snel beter zijn.” Zei Moon en wandelde daarna weg.
Raichu keek ongeduldig naar Pikachu en Aerocool.
Na een vijftal minuten werden Aerocool en Pikachu stilaan wakker.
“Wat is er gebeurt?” zei Aerocool zacht.
“Jullie electro bals vlogen tegen elkaar en veroorzaakte een explosie waardoor jullie bewusteloos geraakte, maar een meisje kwam voorbij en die sprayde met iets wat jullie beter maakte.” Zei Raichu.
“Lin?” vroeg Aerocool.
“Nee niet dat meisje dat we eerder zagen.” Zei Raichu.
“Dan is het Moon.” Zei Aerocool.
“Dat kan, want die is dikwijls hier net buiten Pokécharstad.” Zei Pikachu.
Plots kwam Ivysaur aangelopen.
“Hier zijn jullie.” Zei Ivysaur.
“Ja, hier zijn we.” Zei Pikachu.
“Waar is Kevin?” vroeg Aerocool.
“Wek om 1 of andere reden moeten de resterende leden alle gsms verzamelen om Max te helpen, dat hoorde we Lin zeggen, toen ze met jou gsm lang de weg liep.” Zei Ivysaur.
“Ok en wat heeft dat met Kevin te maken?” vroeg Aerocool.
“Wel Kevin zijn gsm zat in een lade in de bureau die op slot was.” Zei Ivysaur.
“Dus Kevin en Bulbasaur zijn achter Lin aangegaan om ongezien de lade open te doen.” Zei Ivysaur.
“Ik hoop dat het hun lukt.” Zei Aerocool.
“Maar dat is nog niet het grootste nieuws.” Zei Ivysaur.
“Ik weet wie de mysterieuze man is.” Zei Ivysaur.
“Wie dan?” vroeg Aerocool ongeduldig.
“Wel…” maar voor Ivysaur iets kon zeggen duwde Pikachu hun allemaal in een struik.
“Pikachu wat doe je nu.” Zei Aerocool.
“Ssssst, Lin komt eraan.” Zei Pikachu.
Het viertal bleef zo stil mogelijk in de struiken zitten en keek hoe Lin voorbij liep, toen ze uit het zicht was kwamen ze er allemaal weer uit.
“Goede reflexen Pikachu, maar goed nu de mysterieuze man?” zei Aerocool.
“Wel dat is…” Maar alweer werd Ivysaur onderbroken.
“Hey jongens!!” riep Kevin in de verte.
Aerocool kreeg het stilaan op de zenuwen.
“Het is gelukt Lin heeft mijn gsm.” Zei Kevin blij.
En ook Bulbasaur had een grote lach op zijn gezicht.
“Super, nu stil.” Snauwde Aerocool.
Kevin stond ondertussen naast hem.
“Zie dat je niet over enthousiast word.” Zei Kevin sarcastisch.
“Sorry Kevin, maar Ivysaur probeert al twee keer te vertellen wie nu eigenlijk die mysterieuze man is en hij word telkens onderbroken.” Zei Aerocool.
“Oh het is John.” Zei Kevin.
“Wat, bedoel je met het is John.” Zei Aerocool.
“De mysterie man is John.” Zei Kevin.
Aerocool en Pikachu hun ogen werden groot en vielen achterover van het schrikken.
Raichu keek hun raar aan, hij wist natuurlijk niet dat John een vriend van hun was.
Aerocool kroop terug recht.
“DAT KAN TOCH NIET!” riep Aerocool met grote ogen.
“Rustig je maakt me doof, ik ben ook geschrokken, maar Arceus legt ons nog wel uit hoe het komt.” Zei Kevin.
Aerocool en Pikachu konden het nog steeds niet begrijpen, Kevin en Bulbasaur ook niet maar ze besloten allemaal af te wachten wat Arceus te vertellen had.
Ondertussen was Lin aangekomen bij Phantomra, Jodyza, Seviper en Snivy.
“Ok nu hebben we alle gsms.” Zei Seviper.
“Klopt.” Zei Lin.
“Nu is het afwachten.” Zei Phantomra.
Plots rinkelde de telefoon van Lin.
“Dat moet de mysterieuze man zijn.” Zei Lin.
Maar voor zij kon opnemen stopte de telefoon.
Niet veel later ging de telefoon van Phantomra af.
Maar ook voor hij kon opnemen stopte die met rinkelen.
Toen was het een tijdje stil, toen plots de telefoon van Jodyza rinkelde.
Jodyza kon wel opnemen.
“Hallo?” zei Jodyza.
“Hallo, het is met je goede vriend.” Zei de stem.
Niemand had door dat het John was want hij gebruikte natuurlijk een stem vervormer.
Jodyza zette toen zijn gsm op speaker.
“Vertel ons waar Max is.” Zei Jodyza.
“Voor diegene die nog in leven zijn straks, kom binnen een uurtje naar het grote plein vlak voor het hoofdkantoor, daar zullen ik en Max ook zijn.” Zei de John en verbrak toen de verbinding.
“Ok dat is nog redelijk goed nieuws.” Zei Seviper.
“Wat bedoelde hij met diegene die nog leven.” Zei Lin.
“Geen idee.” Zei Jodyza.
Phantomra bleef stil.
“Snel leg alle gsms op de grond!” riep Phantomra.
“Waarom?” vroeg Lin.
“Doe nu maar gewoon.” Zei Phantomra.
Iedereen legde de gsms op de grond.
Daarna trok Phantomra hun weg van de gsms.
“Wat heb jij nou Phantomra.” Zei Seviper geïrriteerd.
“Jongens denk eens na, hij wil dat we de gsms van alle leden verzamelen, maar belt toch op één van onze nummer.” Zei Phantomra.
“Ja en?” vroeg Seviper.
“Wacht.” Zei Phantomra.
“Ik raap mijn gsm weer op.” Zei Seviper en liep samen met Snivy weer wat dichter.
Plots ontplofte de gsms van Robin, Kenneth, Akka, Lin, MrDammann, Domi, Kenneth en Ward.
Door de grote explosie gingen ook alle andere gsms kapot en vlogen Seviper en Snivy een stukje achteruit.
“Wow!” riep Seviper.
“Bedankt Phantomra.” Zei Lin.
“Hoe wist je dat?” vroeg Jodyza.
“Zoals ik al zei, de man zei wie nog in leven is, we moesten gsms verzamelen maar belde de onze, en hij wil ons uit de weg hebben, leg de link.” Zei Phantomra heel droog.
Ondertussen wist Max dat de man John was en had dit helemaal niet zien aankomen.
“John hoe kon je dit doen, wij zijn vrienden.” Zei Max.
“Hoe kon ik, hoe kon ik?” vroeg John.
“HOE KON JIJ!” riep hij luid en ging wat korter bij Max.
“Jij pakte alles van me af!” riep John.
“John je hebt hulp nodig, je draait door.” Zei Max.
John bolde zijn vuist en sloeg Max hard in zijn gezicht.
Maar die nog zwak was verloor het bewustzijn.
Daarna maakte John en los en droeg hem op zijn rug zijn nieuwe schuilplaats uit.
Die bevond zich onder het hoofdkantoor.
Hij liep wat verder door ging de trappen op en kwam zo boven de grond.
Toen liep hij het hoofdkantoor in en drukte op het knopje van de lift.
“We gaan naar boven.” Zei John met een grijns.
Ondertussen waren Kevin, Aerocool, Kevin, Bulbasaur, Ivysaur en Raichu weer bijna terug in het magische bos.
Maar plots landde er vier Fearows voor hun neus.
Iedereen ging onmiddellijk in aanvalspositie staan.
“Doe de Fearows niets.” Zei de stem van Arceus.
“Ik heb ze gestuurd.” Zei Arceus.
“Jullie moeten snel naar het hoofdkantoor van Pokéchar, ik heb de gedachten van John kunnen lezen en hij is iets slechts goed van plan.” Zei Arceus.
“Er zijn er twee te weinig.” Zei Aerocool.
“Raichu en Ivysaur gaan niet mee, dit moeten jullie alleen doen.” Zei Arceus.
“Wat gaat hij doen dan?” vroeg Kevin.
Maar Arceus antwoordde net meer.
“Ik haat het als hij dat doet.” Zei Kevin droog.
Kevin, Aerocool, Pikachu en Bulbasaur klommen elk op de rug van Fearow.
“Veel succes!” riepen Ivysaur en Raichu en zwaaide terwijl Aerocool, Kevin en de rest opstegen.
Daarna gingen Ivysaur en Raichu weer richting magisch bos.
Lin, Phantomra, Jodyza, Seviper en Snivy stonden ondertussen op het plein net voor het hoofdkantoor van Pokéchar.
Plots verscheen John op het dak en haalde een megafoon tevoorschijn.
“Hey john!” riep Lin.
“Wat doe je daarboven?” vroeg Seviper.
Maar John antwoordde niet.
“Wat heeft hij nou?” vroeg Phantomra.
“Beste leden, her spreekt jullie nieuwe leider.” Zei John.
“Er is iets mis met hem.” Zei Lin.
“Max zal gedwongen afstand nemen van zijn positie, waardoor ik eindelijk weer de macht krijg over Pokéchar.” Zei John.
“Wat bazelt hij toch allemaal.” Zei Phantomra.
“Sorry voor de ongelukken die er allemaal gebeurt zijn, maar om weer aan de macht te komen was dit nodig, maar nu het bijna afgelopen is met Max, komt alles weer goed.” Zei John.
“Joh is de mysterieuze man!” riep Jodyza.
“Nee toch, dat kan niet.”zei Lin met grote ogen.
“Ik zal hem eens een lesje leren.” Zei Seviper en liep samen met Snivy richting de deur van het hoofdkantoor.
“Stop!” riep John en trok ondertussen Max naar voor.
Seviper en Snivy stopte en keken bezorgd naar Max, die er bijzonder slecht uitzag.
Zijn kaak was gezwollen door de harde slag en hij zag er heel zwak uit.
“Stap maar terug naar de andere Seviper.” Zei John.
Max zakte ondertussen door zijn knieën.
Seviper en Snivy stapte stilaan weer terug naar de andere.
John duwde Max naar het randje van het gebouw.
“Kijk hoe jullie leider zijn job weer aan mij geeft.” Zei John en gaf toen Max een duw.
“Neeee!” riepen de andere.
Net opdat moment vlogen de vier Fearows voorbij en grepen Max.
“Wat!” riep John boos.
Hij draaide zich om om weg te lopen maar achter hem stonden Kevin, Aerocool, Pikachu en Bulbasaur.
“Balba.
Komt niks van in huis.” Zei Kevin.
“Pika chuu.
Hier krijg je spijt van.” Zei Aerocool.
Toen gebruikte Kevin en Bulbasaur de bloemen dans.
Terwijl Pïkachu en Aerocool hun electro bal deden.
John werd geraakt en viel neer.
Ondertussen hadden de Fearows Max veilig op de grond gelegd.
Phantomra en Seviper waren ondertussen op weg naar boven.
Terwijl Jodyza en Lin naast Max zaten.
“Tijd om jullie daar weg te halen.” Zei Arceus.
En voor Kevin, Aerocool, Bulbasaur of Pikachu iets konden doen grepen de Fearows hun.
“Balba.
Wacht!” riep Kevin.
“Pika pi pika chuu pika.
We moeten John tegen houden.” Zei Aerocool.
Maar Arceus luisterde niet en de Fearows vlogen verder.
John was zwak maar hij moest daar weg.
Hij kroop naar de rand van het gebouw en pakte zijn Pokébal.
“Tropius…nu.” Zei John met een zachte stem.
Tropius kwam eruit en vloog in de lucht.
John rolde zichzelf over de rand en lande op Tropius.
Phantomra en Seviper kwamen net op het dak en zagen hoe John wegvloog op Tropius.
“Verdome!” riep Seviper.
“We krijgen hem wel.” Zei Phantomra.
“Ik ben blij dat Max veilig is, maar vanwaar kwamen die Fearows.
Zal iemand John ooit te pakken krijgen?
Hoe gaat het met Max?
Zullen de leden te weten komen wie de Fearows gestuurd heeft?
En wat gebeurt er nu met Kevin en Aerocool?
Lees het allemaal in het nieuwe verhaal van Aerocool.
De Grote Geheimen Van Pokéchar land Deel 10
