Dit verhaal vormt een samenvatting en ook een nieuw deel.
Omdat we terug gaan in de tijd zien we de recentste gebeurtenissen eerst, we schrijven dus niet verkeerd

Kevin, Bulbasaur en Ivysaur zagen hoe stilaan Aerocool en de rest verdwenen.
“Ook dat nog.” Zei Kevin.
Plots verscheen er een felle flits en zat het drietal in de struiken.
Ivysaur had al snel door dat ze in het magische bos waren.
“Mijn thuis.” Zei Ivysaur.
“Ja het magische bos.” Zei Kevin.
Toen zagen ze opeens Aerocool in zijn Pikachu vorm, ook Kevin, Pikachu en Bulbasaur waren er.
“Oh nee ik weet al wat er gaat gebeuren.” Zei Kevin.
Plots hoorde ze Aerocool schreeuwen.
“Zo die vacht is er af.” Zei Kevin die natuurlijk al wist wat er ging gebeuren.

Bulbasaur en Ivysaur keken en zagen hoe er een stuk vacht weg was.
Maar toen plots verscheen er een andere tijdpoort dan voorheen, als snel werden ze er alle drie weer ingezogen.

“Waar zijn we.” Zei Kevin en keek vanuit de struiken rond.
Toen zag Kevin plots zichzelf staan vlak naast Aerocool, Steal, Keffie, Kefke en Djoow.
“Oh we zijn niet zo ver terug in de tijd.” Zei Kevin.
“Klopt, dit is waar Aerocool zijn Pikachu wangen krijgt.” Zei Bulbasaur.
Kevin, Bulbasaur en Ivysaur zagen allemaal hoe Aerocool in zwijmel viel voor Djoow en daardoor ook Pikachu wangen kreeg.
Ze zagen erna ook hoe Kevin in paniek schoot, voor hij echter iets kon vertellen aan Aerocool niest hij plots slaappoeder.
“Oh ja.” Zei Kevin.
“Mijn slaappoeder aanval.” Lachte Kevin.
Daarna zag het drietal hoe Kevin gebruikt maakte van Djoow haar schminkdoosje om Aerocool zijn gezicht helemaal oranje te maken.
Kevin, Bulbasaur en Ivysaur begonnen hard te lachen.
Toen verscheen de tijdpoort weer en werden ze erin gezogen.

Kevin, Bulbasaur en Ivysaur stonden nu op Pokéchar plein net achter de hele groep Pokécharleden gelukkig zag niemand hun, iedereen stond naar boven te kijken.
“Oh nee, ik weet al wat dit is.” Zei Kevin angstig.
Bulbasaur en Ivysaur keken hem vragend aan.
“Dit is wanneer John, Max van het dak duwt.” Zei Kevin.
Bulbasaur en Ivysaur hun ogen werden groot.
Het drietal keek samen zoals alle andere Pokécharleden naar boven.
Toen konden ze zien hoe Max viel en gelukkig werd opgevangen door de Fearows.

Net toen Kevin iets wou zeggen kwam er weer een tijdpoort.
Alweer werden ze er ingezogen.

Plots verschenen ze weer ergens anders.
“Ik wilde dus net zeggen, ik heb het helemaal gehad met die tijdpoorten.” Zei Kevin droog.
“Ik voel me een beetje misselijk.” Zei Bulbasaur.
Kevin gebruikte zijn roede om Bulbasaur te aaien.
“Wat jammer, maar komt wel goed toch.” Zei Kevin.
Bulbasaur lachte.
“Ja hoor.” Zei Bulbasaur.
“Jongens kan iemand me vertellen waar we zijn.” Zei Ivysaur plots.
Kevin en Bulbasaur keken rond.
“Dit is de kantine van het hoofdkantoor.” Zei Kevin.
Plots hoorde ze iemand op de trappen.
“Snel verstoppen.” Zei Bulbasaur.
Iedereen kroop ergens achter.
Gelukkig konden ze wel nog zien wat er gebeurde.
Ze zagen hoe Lin binnenliep en na wat aarzeling naar de koelcel ging.
Eenmaal daarbinnen viel de koecel dicht en zat Lin vast.

Kevin zijn ogen werden groot.
“We moeten haar helpen, dit is waarschijnlijk een val van John geweest.” Zei Kevin en liep richting de koelcel.
Bulbasaur gebruikte zijn roede om Kevin te stoppen.
“We mogen niets veranderen in het verleden.” Zei Bulbasaur.
Kevin trok en trok, maar stopte langzaam, omdat hij wist dat Bulbasaur gelijk had.
“Het is niet eerlijk.” Zei Kevin terwijl er een traan over zijn wangen rolde.
Bulbasaur veegde de traan weg.
“Dit is verleden, iedereen is weer in orde.” Zei Bulbasaur.
Kevin knikte en keek al wat blijer toen er plots weer een tijdpoort verscheen.

“Niet weer he.” Zei Kevin boos.
Maar al snel werd iedereen er weer ingezogen en verschenen ze niet veel later op een andere plaats.
“Ok ik ben nu ook misselijk.” Zei Kevin.
“We zijn weer in het magische bos.” Zei Ivysaur.
Wat veder op zagen ze net hoe Aerocool stilaan in een Pikachu veranderde.
“Dit is toen we veranderde naar onze Pokémon vorm.” Zei Kevin.
Ze keken en zagen dat Kevin een spiegel voor Aerocool zijn gezicht hield.

Aerocool schrok zich een bult.
Niet veel later veranderde ook Kevin in Bulbasaur.
“Wauw, ik was helemaal vergeten hoe dat was gebeurt.” Zei Kevin blij.
Daarna kregen Aerocool en Kevin ook elk hun bandje van Arceus.


“Onze mooie bandjes.” Zei Kevin.
“Eigenlijk is dit net als tv.” Zei Bulbasaur.
Plots verscheen er een tijdpoort.
“Alleen kies je hier niet zelf wanneer je zapt.” Zei Kevin droog.
Daarna vlogen ze allemaal de tijdpoort in.

“Dit moet toch echt stoppen, ik ben duizelig.” Zei Kevin terwijl hij een beetje scheef liep op de plek waar ze waren aangekomen.
“Dit is een minder leuke herinnering.” Zei Bulbasaur sip.
“Hoe bedoel je?” vroeg Kevin en keek rond.
Al snel zag Kevin het gecrashte busje van Kefke staan.
“Oh nee.” Zei Kevin en wou er naartoe rennen.
“Stop!” riep Ivysaur.
“Wat weet jij hier nu van.” Zei Kevin terwijl zijn ogen lichtjes nat werden.
“Denk om de woorden van Bulbasaur, dit is verleden.” Zei Ivysaur.
Kevin dacht na en wandelde toen terug naar Bulbasaur en Ivysaur.
“Jullie hebben gelijk, maar dit blijft niet leuk.” Zei Kevin en keek weer terug naar het busje.
Al snel kwam de Kevin uit die tijd eraan op de Pidgeot van Ward.
Het drietal zag hoe Kevin, Kefke uit het busje trok en hem op de Pidgeot legde.
Daarna vlogen ze weer weg.

“Ik haat tijdreizen.” Zei Kevin.
Maar al snel kwam er weer een tijdpoort.

Ondertussen zat John nog steeds vast in de oude schuilplaats.
“Hoe geraak ik hier uit, ik moet iedereen vertellen wat er is gebeurt met Aerocool en Kevin, we moeten ze helpen.” Zei John tegen zichzelf.
Daarna wrong hij zich in van alle bochten, maar hij geraakte niet los.
“Verdomme!” riep John luid.
“Dit is allemaal mijn schuld.” Zei John en keek sip naar de grond.
“Jezelf verwijten is niet de oplossing.” Sprak plots een stem.
John keek naar boven en voor hem stond Arceus.

“Arceus, ben jij het echt.” Zei John met grote ogen.
“Ja hoor” zei Arceus.
“Je komt me zeker nog extra straffen, ik heb alles gezien over Kevin en Aerocool en door mij zijn nu je bewakers weg.” Zei John sip.
“Ik kom je niet straffen.” Zei Arceus en deed een psychische aanval om zo John los te maken.
“Ik kom je helpen.” Zei Arceus en opende daarna ook de kooi van zijn Pokémon.
John keek verbaasd.
“Maar waarom?” vroeg John.
“Ik heb zoveel slechts gedaan.” Zei John.
“En dit….” Toen stopte John even en keek weer naar de grond.
“Dit is nogmaals een extra ding wat ik weer verknald heb.” Zei John.
“Je straf voor het aanvallen van je medeleden heb je gehad, de leden zijn je vertrouwen kwijt en jij moet het terugwinnen.”zei Arceus.
“Dat is al genoeg straf.” Zei Arceus.
“Ik ben hier omdat ik de pijn van je Pokémon voelde.” Zei Arceus.
“En omdat ik voelde dat er wat ging gebeuren met Aerocool en Kevin.” Zei Arceus.
“Ja die pijn hebben Oekoeloeloe en Rieuwert veroorzaakt.” Zei John.
“Als ik de machine niet bouwde, dan kregen mijn Pokémon nog meer pijn, daarom heb ik hem dan ook gebouwd.” Zei John.
“En is het dus ook mijn schuld dat Aerocool en Kevin in problemen zitten.” Zei John sip.
“Je hebt je Pokémon geholpen en dat os belangrijk.” Zei Arceus.
“Kevin en Aerocool zitten nu in het verleden en ook ik kan ze daar niet helpen.” Zei Arceus.
“Dus hoop gewoon dat alles goed gaat.” Zei Arceus.
“Hoe weet je dat?” vroeg John.
“Ik kan voelen wat er hier gebeurt is.” Zei Arceus.
John had ondertussen zijn Pokémon allemaal een dikke knuffel gegeven en ze daarna in hun Pokébals gedaan.
“Meer kunnen we inderdaad niet doen, en ik wil al zeggen dat je geheim veilig is bij mij.” Zei John.
“Dat denk ik wel.” Zei Arceus en knipoogde.
Daarna was er een felle flits en plots stond John op Pokécharplein.
“Wat gebeurde er.” Zei John.
John stond even stil en wist niet meer waar hij de laatste uren had gezeten.
Arceus was in zijn onzichtbare vorm aan het kijken naar John.
“Sorry mijn geheim blijft voorlopig bij Kevin en Aerocool.” Zei Arceus tegen zichzelf en verdween daarna.
John liep er een beetje verloren bij en besloot naar huis te gaan om even te gaan liggen.
Terwijl Aerocool en Kevin door de tijd vlogen waren de andere leden hun van geen kwaad bewust en wisten ze ook niet dat Kevin en Aerocool in dikke problemen zaten.
Kefke liep alleen over Pokécharplein, hij vroeg zich af wanneer hij en zijn goede maat Kevin nog eens wat tijd zouden doorbrengen.
Maar aan de andere kant begreep hij ook dat Kevin zich niet in 2 helften kon verdelen.
“Ik ga later wel eens langs zijn huis om te vragen als we binnenkort nog eens wat samen gaan trainen.” Zei Kefke tegen zichzelf.
Phantomra liep ondertussen richting Pokécharbos.
Al snel werd hij vergezeld door Djoow en Steal die als tortelduifjes naast hem liepen.
“Hey Phantomra.” Zei Djoow.
“Hallo.” Zei Steal.
“Hey jongens.” Zei Phantomra.
Phantomra was meer de persoon om van de rust te genieten.
Nu werd dit even verstoord door Djoow en Steal, maar hij besloot er maar niet van te zeggen.
“Hoe gaat het?” zei Steal.
Maar voor Phantomra kon antwoorden sprak Djoow al.
“Met ons gaat het zo goed.” Zei Djoow.
“Ja inderdaad.” Zei Steal.
“Kijk Phantomra ik heb eindelijk men pasje gehad van Max.” zei Djoow trots en toonde haar pasje.

Maar ook nu kon Phantomra niets zeggen want Djoow begon alweer te praten.
“Heb jij het ook al gehoord?” zei Djoow.
“Wat al gehoord?” vroeg Phantomra droog en begon licht geïrriteerd te geraken.
“Het grote nieuws.” Zei Steal.
“Nee, ik kan niet wachten om het te horen.” Zei Phantomra sarcastisch en rolde met zijn ogen.
“Ik en Steal zijn een koppel.” Zei Djoow heel trots.
“Goed he.” Zei ook Steal trots.
Ondertussen was het drietal aangekomen aan een splitsing in de weg.
De ene kant ging naar het bos de andere kant ging naar Pokécharcatchpark.
“Kan mij dat wat schelen dat jullie een koppel zijn.” Zei Phantomra die ondertussen zijn geduld was verloren.
“En als jullie mij nu willen excuseren ik ga even het bos in waar het rustig is.” Zei Phantomra en liep ondertussen het bos in.
Djoow en Steal bleven verbijsterd achter.
“Dat was niet de leukste reactie.” Zei Djoow met grote ogen.
“Geeft toch niet.” Zei Steal en kust Djoow.
Djoow kreeg weer een glimlach.
“Klopt.” Zei Djoow toen blij.
“Laten we nu verder gaan.” Zei Steal.
Djoow knikte.
Daarna liepen ze richting Pokécharcatchpark.
Ondertussen waren Kevin, Bulbasaur en Ivysaur alweer ergens anders.
“Dit tijdreizen is echt voor niet goed.” Zei Kevin.
“Wie zeg je het.” Zei Bulbasaur die ondertussen een beetje scheef liep door zijn duizeligheid.
“Jongens, ik vind het best fijn, jullie verleden eens te zien.” Zei Ivysaur.
“Gelukkig nog iemand.” Zei Kevin.
Maar toen plots kreeg Kevin een ernstige hoofdpijnaanval.
Kevin rolde over de grond en gebruikte zijn roede om zijn hoofd vast te pakken.
“Aaaaaaauw!” riep Kevin luid.
Bulbasaur snelde naar Kevin en ook Ivysaur liep snel naar hun toe.
Kevin kreeg allemaal flitsen in zijn hoofd over hoe hij iedere keer veranderd naar Bulbasaur.
En daarna hoe hij weer terug veranderd in zijn mensen vorm.
Plots stopte de hoofdpijn en lag Kevin uitgeput op de grond.
“Wat gebeurde er?” vroeg Bulbasaur helemaal in paniek.
“Ik weet het niet zeker, al heb ik wel een vermoeden wat het misschien zou kunnen zijn.” Zei Kevin zacht.
“En dat is?” vroeg Ivysaur.
“Wel ik zag flitsen over mijn verandering naar Bulbasaur en de verandering weer terug naar men menselijke vorm.” Zei Kevin.
“Dus ik denk omdat ik in deze tijd de kracht niet heb om terug Kevin te worden, dat het zich dan uit in hoofdpijn.” Zei Kevin en stond ondertussen weer recht.
“Wel ik hoop dat het zich niet te veel voordoet.” Zei Bulbasaur.
“Inderdaad.” Zei Kevin.
“Jongens kijk daar zijn jullie en ook Aerocool uit deze tijd.” Zei Ivysaur plots.
Kevin en Bulbasaur keken en zagen hun zelf staan naast Aerocool en Pikachu.
Ze hadden allemaal tranen in hun ogen.
“Ik weet het weer.”zei Kevin.
“Dit is waar mijn Growlithe evolueert.” Zei Kevin.
Een paar minuutjes later waren Kevin, Bulbasaur en Ivysaur getuige van de evoluatie van Growlithe.

“Tijd rezen heeft ook zijn voordelen.” Zei Kevin die duidelijk blij was met het herbeleven van dit moment.
Ondertussen waren Aerocool, Pikachu en Raichu nog steeds zo onopvallend mogelijk opzoek naar Kevin, Bulbasaur en Ivysaur.
Plots viel Aerocool neer op de grond.
“Aaaaaauw mijn hoofd!!” riep Aerocool luid.
Pikachu en Raichu schrokken.
“Zou hij weer teveel elektriciteit hebben?” vroeg Pikachu bezorgd.
“Ik denk niet dat elektriciteit het probleem is nu.” Zei Raichu.
Aerocool kreeg ondertussen net als Kevin flitsen in zijn hoofd over de transformatie.
“Wat moeten we doen?” vroeg Pikachu in paniek.
“Geen idee.” Zei Raichu.
Plots lag Aerocool stil.
“Ben je in orde?” vroeg Pikachu.
“Ja het gaat wel.” Zei Aerocool en stond stilaan weer recht.
“Voel je jezelf weer ziek worden?” vroeg Pikachu nog steeds bezorgd.
“Nee dat is het niet.” Zei Aerocool.
“Toen ik die hoofdpijn had zag ik flitsen van mijn transformaties van Pokémon naar mens en andersom.” Zei Aerocool.
“Dus ik weet niet wat ik heb.” Zuchtte Aerocool.
Pikachu dacht even na.
“Zou het kunnen dat…” Maar Pikachu stopte.
“Nee dat kan niet.” Zei Pikachu.
“Zeg nu.” Zei Aerocool.
“Rustig aan hoor.” Zei Pikachu.
“Sorry maatje, je weet hoe nieuwsgierig ik ben.” Zei Aerocool.
“Wel, in deze tijd heb je de kracht niet om terug naar je mensen vorm te veranderen en misschien krijg je daardoor die hoofdpijn aanvallen.” Zei Pikachu.
“Ja misschien heb je wel gelijk.” Zei Aerocool.
“Misschien wel ja.” Zei Raichu.
“Als ik dat heb, heeft Kevin dat ook, we zullen hem vragen wat hij denkt als hij terug is.” Zei Aerocool.
“Als hij hier ooit geraakt.” Zei Aerocool en zuchtte.
“Hoop niet opgeven, we gaan verder met zoeken.” Zei Raichu.
“Oké goed.” Zei Aerocool en fleurde al wat op.
Daarna ging het drietal via de struiken verder met zoeken.
Kevin, Bulbasaur en Ivysaur waren ondertussen weer ergens anders.
“Het is hier koud.” Zei Kevin.
“Waar zijn we?” vroeg Bulbasaur.
“Geen idee, ik herinner me niet dat ik in Alaska woonde.” Zei Kevin droog.
“Is dat niet Pikachu en jij, Bulbasaur?” vroeg Ivysaur.
Bulbasaur en Kevin snelde naar Ivysaur en zagen in de verte de Bulbasaur van toen en de Pikachu van toen vechten met Rhydon.
“Oh ja, dat gevecht deden we toen jij met Aerocool vastzat in de sneeuw.” Zei Bulbasaur.

“Je hebt gevochten met een Rhydon.” Zei Kevin met grote ogen.
“Ja hoor en gewonnen.” Zei Bulbasaur trots.
“Wauw.” Zei Kevin met fonkelde ogen.
“Ik zeg dit misschien niet veel, maar ik zou me geen betere vriend en Pokémon kunnen voorstellen.” Zei Kevin op een heel serieuze toon.
Bulbasaur gebruikte zijn roede en gaf Kevin een knuffel.
“En ik geen betere trainer en vriend.” Zei Bulbasaur.
Ivysaur keek met grote ogen en miste ook wel een trainer, maar hij zou vragen aan Arceus om geregeld Kevin en Bulbasaur eens te bezoeken.
Toen plots verscheen er weer een tijdpoort en daar gingen Kevin, Bulbasaur en Ivysaur weer.
“Gaan we weer.” Zei Ivysaur.

Al snel stonden ze op de vulkaan ver buiten Pokécharstad.
Aan de overkant zagen Kevin, Bulbasaur en Ivysaur het gevecht tussen Rieuwert en de Pokécharleden.
“Hahaha, we gaven hem er toen van langs en doe ndat nu gewoon weer.” Zei Kevin.
“Inderdaad, hij zal ons niet stoppen.” Zei Bulbasaur.
“Klopt, ik wil jullie graag helpen.” Zei Ivysaur.
Plots hoorde het drietal stemmen.
Ze keken opzij en zagen dat daar Oekoeloeloe en Rieuwert kwamen afgelopen.
“Die tijdmachine stuurt ons terug met tussenstops, wat een rommel!!” riep Rieuwert boos.
“Sorry baas.” Zei Oekoeloeloe.
“Sorry, zeg je dan, door jou schuld moet ik nu weer zien hoe die ellendelingen mij toen versloegen.” Zei Rieuwert boos.
“Rieuwert, verassing. Bulba bulba!!"Zei Kevin.
“Jullie hier!” riep Rieuwert.
Net opdat moment kwamen de twee tijdspoorten weer.
Rieuwert en Oekoeloeloe werden in de ene gezogen terwijl Kevin en de andere weer in de andere gingen.


“Neeee!” riep Kevin.
Niet veel later waren Kevin en zijn groepje weer ergens anders.
“We waren zo close.” Zei Kevin boos.
“Ssssst.” Zei Bulbasaur en wees naar Aerocool en de andere Pokécharleden die redelijk dichtbij waren.
Kevin schrok en dook weer de struiken in.
Toen zagen Kevin, Bulbasaur en Ivysaur hoe de Pokécharleden de geknapte touwbrug maakte.
Na al het werk zagen ze ook hoe de Treecko van Aerocool veranderde in Grovyl.

“Mooi om die evolutie nog eens te zien.” Zei Bulbasaur.
“Ja Aero had bij ons moeten zijn.” Zei Kevin sip.
“We geraken ooit wel eens in de tijd waar hij nu zit.” Zei Bulbasaur.
“Ja en we komen alweer een stuk dichterbij.” Zei Kevin en wees droog naar de net geopende tijdspoort.

Alweer werd het drietal naar een andere plaats gebracht.
Dit keer waren ze in Pokécharziekenhuis.
“Wat doen we hier.” Zei Kevin.
Toen plots hoorde Kevin zichzelf roepen.
Het drietal liep snel wat verder tot ze aankwamen bij de kamer waar al het geroep vandaan kwam.
Toen zag Kevin zichzelf en zijn Bulbasaur uit die tijd.
“Bulbasaur dit is toen je de evoluatie tegenhield.” Zei Kevin.

“Klopt.” Zei Bulbasaur met een glimlach.
Ook Ivysaur vond dit een mooie gebeurtenis om mee te maken.
“Wauw jullie band moet wel heel sterk zijn.” Zei Ivysaur.
“Dat is die ook.” Zei Kevin trots.
Ondertussen was in Pokécharstad Lin een beetje op Pokémon zoektocht.
“Ik had beter iemand meegevraagd, alleen is dit saai.” Zei Lin tegen zichzelf.
“Djoow en Steal zijn ik Pokécharcatchpark misschien moet ik daar ook gaan zoeken.” Zei Lin.
Toen struikelde ze plots over een hoopje zand.
Lin was nu net buiten Pokécharstad in een zanderig gebied.
“Ook dat nog.” Zei Lin en stond ondertussen recht.
Plots kwam er uit het hoopje zand een Sandile.

Lin geloofde haar ogen niet.
“Wauw wat een gave Pokémon!” riep Lin luid.
Sandile keek Lin een beetje raar aan.
“Kijk maar niet zo raar naar je nieuwe trainer.” Zei Lin zelfverzekerd.
“Linoone nu!” riep Lin en gooide haar Pokébal.
Linoone kwam eruit en zette zichzelf klaar om te vechten.
“Begin rustig met een tackle.” Zei Lin.
Linoone liep naar Sandile.
Sandile wist duidelijk niet wat er gebeurde en Linoone knalde dan ook recht tegen hem aan.
“Die was raak!” riep Lin.
Linoone zette zich schrap voor een tegenaanval.
Maar Sandile rende bang weg.
Lin en Linoone liepen er snel achter.
“Linoone stopt Sandile!” riep Lin.
Linoone maakte een mooie hoge sprong en landde recht op Sandile.

Lin kwam dichterbij, ondertussen deed Sandile zijn best om weg te geraken.
“Rustig maar kleintje.” Zei Lin zacht.
“Je hoeft niet bang te zijn.” Zei Lin.
Sandile werd al wat rustiger.
“Ik wilde graag zo’n coole Pokémon en daarom moest ik je wel aanvallen.” Zei Lin.
Sandile keek Lin aan.
“Linoone is ook een Pokémon van mij en is zeer gelukkig.” Zei Lin.
Linoone knikte met volle overtuiging.
Toen plots gaf Sandile, Linoone een harde duw waardoor Linoone in de lucht vloog.
Lin dacht dat Sandile weer weg wilde, maar ze was verkeerd.
Sandile krapte zachtjes aan haar broek.
Lin wist genoeg en gooide een Pokébal naar Sandile.
De Pokébal raakte Sandile en een rode straal bracht Sandile in de Pokébal.
Daarna bleef de Pokébal stil liggen.
“Yes!” riep Lin.
Ook Linoone keek blij.
“Goed werk!” riep Lin blij en riep daarna Linoone terug.
Daarna raapte ze de Pokébal op van de grond.
“Er zal veel werk aanzijn om deze te trainen, maar geen uitdaging is te groot.” Zei Lin.
Daarna liep ze richting het woongebied.
Ondertussen waren Kevin, Bulbasaur en Ivysaur alweer op een andere plaats.
“Ok ik hoop dat er niet meer teveel tussenstops zijn.” Zei Kevin geïrriteerd.
Toen keken ze in het rond.
In de verte zagen ze Pikachu zeer snel lopen.

Ook Aerocool, Kevin, Kefke en John liepen erachteraan.
“Wat is dit?” vroeg Ivysaur.
“En waar ben ik?” vroeg Bulbasaur
Kevin dacht na.
“Oh nu weet ik het weer, dit is toen Rieuwert, Bulbasaur had ontvoert.” Zei Kevin.
“Logisch dat ik dat niet weet, ik was er niet.” Lachte Bulbasaur.
“Pikachu werd toen zo kwaad dat hij rode ogen kreeg.” Zei Kevin.
“Natuurlijk was ik ook erg boos.” Zei Kevin.
Maar toen was er alweer een tijdpoort.
Daar gingen ze weer.

Toen kwamen ze plots in Pokécharstad.
Kevin, Bulbasaur en Ivysaur keken rond.
“Die rook.” Zei Kevin en keek naar de grond.
“De brand?” vroeg Bulbasaur.
Kevin knikte.
“Brand?” vroeg Ivysaur.
“Dit is het eerste wat Rieuwert deed.” Zei Kevin.
“Hij stichtte brand in Pokécharstad.” Zei Bulbasaur.
“Gelukkig hebben we door teamwork de brand geblust.” Zei Kevin.
Daarna liep hert drietal wat dichter naar de rook en konden ze de ravage zien.
Ze konden ook zien hoe iedereen samenwerkte om de brand te blussen.
“Dat doet me denken aan hoe ik jou vond.” Zei Kevin.
Plots kwam er weer een tijdpoort en werden ze erin gezogen.
Kevin, Bulbasaur en Ivysaur stonden nu in een bos dat in brand stond.
“Dit…dit…” zei Kevin met angstige ogen.
Ook Bulbasaur kroop in een bolletje van angst.
“Waar zijn we?” vroeg Ivysaur.
“Ik heb blijkbaar toch controle over waar we naartoe gaan.” Zei Kevin.
“Ik dacht aan deze gebeurtenis en hier zijn we dan.” Zei Kevin.
“Hier kreeg ik Bulbasaur.” Zei Kevin.
“Waarom kijk je dan zo bang?” Vroeg Ivysaur.
“Ik heb Bulbasaur uit een brand gered.” Zei Kevin.
Plots zagen ze in de verte Oekoeloeloe.
“Wat doet die hier.” Zei Kevin boos.
Kevin, Bulbasaur en Ivysaur liepen snel wat dichter
Toen ze wat dichter waren zagen ze hoe Oekoeloeloe bezig was met takken te gooien op een zijpad.
Kevin zijn ogen vulde zich al snel met razernij.
Bulbasaur zag dit.
“Kevin wat is er?” vroeg Bulbasaur.
“Hij bedekt het pad waar jij zit, met takken.” Zei Kevin met boosheid in zijn stem.
“Als die in brand schieten kan ik niet bij je.” Zei Kevin.
“We moeten hem stoppen!” riep Ivysaur.
“Ik…durf niet.” Zei Bulbasaur zacht.
Kevin zijn ogen veranderde plots en hij werd rustig.
“Dit is moeilijk voor jou he maat?” vroeg Kevin.
Bulbasaur knikte.
“Ik en Ivysaur vegen de vloer met hem aan.” Zei Kevin nu weer wat bozer.
Daarna snelde Kevin en Ivysaur naar Oekoeloeloe.
“We moeten ons haasten.” Zei Kevin.
Kevin deed meteen een mesblad aanval.

Het mesblad raakte Oekoeloeloe zijn hand waardoor hij een tak liet vallen.
“Aaaah!” schreeuwde Oekoeloeloe.
Daarna deed Ivysaur een tackle waardoor Oekoeloeloe tegen de grond knalde.
Toen gebruikte Kevin zijn roede en greep Oekoeloeloe bij de keel.

Zachtjes spande hij de roede harder en harder aan.
“ST…O…P.” zei Oekoeloeloe die duidelijk geen adem meer had.
Kevin liet los, waarna Oekoeloeloe snel rechtsprong en zich uit de voeten maakte.
Daarna deden Kevin en Ivysaur snel een paar mesblad aanvallen om zo het pas weer vrij te maken.
“Net op tijd.” Zei Kevin en wees naar de brand die in hun richting uitkwam.
Kevin en Ivysaur liepen snel naar Bulbasaur.
Net toen er weer een tijdpoort openging kwam Kevin uit die tijd aangerend en konden ze zien hoe Kevin de toen nog Baby Bulbasaur uit de brand redde.

“Oekoeloeloe hebben we al nu Rieuwert nog.” Zei Kevin.
Plots zoog de poort hun op.

Al snel kwam het drietal weer ergens anders uit.
“Waar zijn we nu weer.” Zei Kevin.
Toen zag Kevin plots een vrachtwagen van tnt voorbij rijden.
“Wat krijgen we nu.” Zei Kevin.
Plots zagen ze dat in de verte Rieuwert stond.
Ze zagen hoe Rieuwert de vrachtwagen liet stoppen.
“Rieuwert!” riep Kevin boos.
Daarna liepen ze alle drie richting Rieuwert.
De vrachtwagen chauffeur was ondertussen uitgestapt.
Kevin deed een slaappoeder aanval op de bestuurder.

Al snel viel de bestuurder op de grond in een diepe slaap.
Rieuwert schrok.
“Jullie weer.” Zei Rieuwert boos.
“Deze keer zorg ik er persoonlijk voor dat Aerocool zijn ei niet krijgt.” Zei Rieuwert.
“Dat komen we hier dus doen. Bulba Bulbasaur."Zei Kevin.
“Ten aanval! Ivysaur!"zei Ivysaur
Rieuwert die zich duidelijk niet verwacht had dat ze zouden aanvallen schrok.
Kevin en Bulbasaur deden een mesblad aanval, terwijl Ivysaur zijn roede aanval deed om Rieuwert vast te houden.


Rieuwert werd op verschillende plaatsen geraakt door de blaadjes en kreeg al snel verschillende snij wonden.
Toen geraakte hij plots los uit de roede.
“Ik krijg jullie nog wel.” Zei Rieuwert en verdween toen in een tijd poort.
“Hahaha mocht je willen! Bulba Bulbasaur!"zei Kevin.
Daarna verstopte Kevin, Bulbasaur en Ivysaur hun terug in de struiken.
Toen zagen ze hoe na een tijdje de bestuurder weer wakker werd en veilig wegreed met de truck.
“Ok dat probleem is ook weer opgelost.” Zei Kevin.
“Ik denk dat we nog niet verlost zijn van Rieuwert en Oekoeloeloe.” Zei Bulbasaur.
“Nu moeten we Aerocool vinden.” Zei Kevin en dacht ondertussen aan Aerocool.
Al snel opende er weer een tijdspoort.

Kevin, Bulbasaur en Ivysaur werden eer naar een andere plaats gebracht.
Ondertussen waren Rieuwert en Oekoeloeloe weer samen.
Ze waren beide in dezelfde tijd als Aerocool, Pikachu en Raichu.
“Hoe zie je er nu uit.” Snauwde Rieuwert.
“Ik euhm….” zei Oekoeloeloe.
“Is de Bulbasaur in de brand gebleven?” zei Rieuwert op een koude toon.
Oekoeloeloe schudde zijn hoofd.
“Kevin, Bulbasaur en Ivysaur stopte me.” Zei Oekoeloeloe.
“Grrrr, ze hebben mij ook gestopt.” Zei Rieuwert.
“Zelfs als we ons opsplitsen krijgen we ze niet.” Zei Rieuwert boos.
“We hebben nog 1 kans in deze tijd.” Zei Rieuwert.
“We zorgen ervoor dat Max hun woonaanvraag nooit krijgt.” Zei Rieuwert met een grijns.
Ondertussen waren ook Kevin, Bulbasaur en Ivysaur in de tijd van Aerocool en zijn groep aangekomen.
Kevin keek rond en zag Aerocool en de Kevin uit die tijd voorbij lopen.
“Oh dit is toen we hier pas waren.” Zei Kevin.
“Voor jou tijd Bulbasaur.” Zei Kevin.
“Met Aerocool die toen nog zeer verlegen was.” Zei Kevin met een lach.
“Hoorde ik daar mijn naam.” Klonk plots een stem achter hun.
Kevin, Bulbasaur en Ivysaur draaide hun om en zagen daar Aerocool, Pikachu en Raichu.
Ze renden allemaal naar elkaar toe en knuffelde elkaar.
Iedereen was blij dat ze terug een hele groep vormde.
Kevin vertelde aan Aerocool in welke tijden ze allemaal waren geweest.
En ook hoe hij ervoor zorgde dat Aerocool zijn ei zou krijgen.
“Wauw.” Zei Aerocool.
“Ja en toen uiteindelijk waren we hier.” Zei Kevin.
“Wij volgen al heel de tijd mister verlegen en jou uit deze tijd.” Zei Pikachu met een grote lach.
“Daar gaan we weer.” Zei Aerocool.
“Ja ik ben verlegen, maar dat veranderd snel.” Zei Aerocool.
“Inderdaad toen we hier wat langer woonde, stelde Aerocool voor aan Jodyza om een back up bij te houden, al snel werd hij automatisch minder verlegen.” Zei Kevin.
“Klopt.” Zei Aerocool.
“Verdorie!” riep Raichu.
“Wat is er?” vroeg Aerocool.
“We zijn jullie in deze tijd verloren.” Zei Raichu
Aerocool, Kevin en ook de andere keken in het rond, maar geen spoor van Kevin en Aerocool uit die tijd.
“We moeten ze vinden, Rieuwert en Oekoeloeloe zijn hier ook, daar ben ik zeker van.” Zei Kevin.
“En die doen er alles aan om ervoor te zorgen dat wij hier niet komen wonen.” Zei Kevin.
Zullen Kevin en Aerocool de Kevin en Aerocool vanuit het verleden terugvinden?
En wat is het plan van Rieuwert en Oekoeloeloe?
Zullen de andere leden merken dat Kevin en Aerocool toch wel lang weg zijn?
Hoe zit het met de hoofdpijn.
En geraken Kevin, Aerocool, Bulbasaur, Pikachu , Ivysaur en Raichu ooit nog terug?
Jullie lezen het allemaal in een nieuw verhaal van Aerocool!
Raad eens wie er terug is Deel 7